خوش چهره
http://shereno.com/file.php?id=568315
تاب و توان ،
لبریز شد
آمدم بازگو کنم ،
حرف آمد و حرفی پرید،
خسته تر از آن،
دهان زبان را می جوید
آه زین دلتنگی ،این روزگار
آشنای درد من
آن چرا باید بگفتم غوطه ور شد درگلو
رنگ ز رخسارم شاعر:منوچهر فتیان پور (راد)
|